Miniatura jubileuszowa

Docendo discimus (Nauczając,uczymy się)
parafraza z Listów Seneki      

                                                                
  Prolog

Rok 1957. Nowa Huta staje się miastem z rozbudowaną infrastrukturą. Powstają nowe osiedla dla robotników pracujących w pobliskim kombinacie metalurgicznym, obok nich wciąż tworzy się i kształtuje zabudowę przestrzenną Huty. Powstają nowe inwestycje będące odpowiedzią na potrzeby mieszkańców młodego miasta. Jednym z takich oczekiwań staje się nowoczesna szkoła gospodarcza, którą postanawia uruchomić ówczesny Dyrektor Zespołu Szkół Elektrycznych Michał Osiecki. Jego  pracę kontynuuje Dyrektor Zdzisław Duda, z którego inicjatywy rozpoczyna się  budowę nowego obiektu na osiedlu Złotej Jesieni 16. W tym właśnie miejscu spotkaliśmy się dziś-17 listopada, by uczcić 60-tą rocznicę utworzenia szkoły, której obecna nazwa brzmi Zespół Szkół Gastronomicznych nr 1.

Radość z dobra, które się dokonało...

Te oto słowa wypowiedział  proboszcz Arki Pana ks. Jerzy Czerwień, który wspólnie z ks. Stanisławem Kosteckim celebrował  mszę świętą w intencji pracowników i uczniów naszej szkoły.  W swoim kazaniu  ksiądz proboszcz zwrócił uwagę na paradoks jubileuszu, który polega na odczuwaniu radości, przy jednoczesnej świadomości upływu czasu i próbie zatrzymania chwil, które dawno przeminęły. Jubileusz 60-lecia szkoły-stwierdził ksiądz proboszcz- postrzegać można jednak w inny sposób, przez pryzmat dobra, które się dokonało. W tym kontekście ważny staje się dla nas dzień powszedni, zwykły dzień pracy, bowiem odczuwamy wtedy  radość z codzienności, która staje się udziałem w budowaniu dobra.

Jeśli chcesz zostawić ślady, szukaj nowych dróg
A. Saint-Exupery

Pokrzepieni powyższymi słowami, udaliśmy się do szkoły, gdzie Pani Dyrektor Barbara Brewczyńska powitała zaproszonych gości, którzy uświetnili swoją obecnością uroczystość jubileuszową. Powitaliśmy zatem: członka Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej Pana Piotra Serafina, Dyrektor Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa Panią Teresę Piekarę, Wiceprzewodniczącego Rady Miasta Krakowa Pana Sławomira Pietrzyka, Radnego Rady Miasta Krakowa Pana Stanisława Rachwała, Przewodniczącego Dzielnicy XVI Pana Andrzeja Buczkowskiego w towarzystwie Pani Magdaleny Dziedzic, Dyrektor Wydziału Edukacji Panią Annę Korfel-Jasińską, Dyrektor Wydział Strategii Edukacyjnej i Pragmatyki Zawodowej  Kuratorium Oświaty Panią Wandę Brześcińską, Dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Krakowie Pana Lecha Gawryłowa, Wicedyrektora Agencji Rozwoju Przemyslu S.A. oddział Katowice Pana Pawła Muchę, Wiceprezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego Pana Roberta Langa, Panie Annę Łuszczek i Monikę Bartosz reprezentujące Krakowską Kongregację Kupiecką, Prezesa Stowarzyszenia Pomocy Szkole Pana Bohdana Piotrowicza, Dyrektora Leroy-Merlin Pana Tomasza Donhefnera i towarzyszącą mu Panią Jadwigę Foltak, Pana Tomasza Ciepłego z Polskiego Związku Łowieckiego Zarządu Okręgowego w Krakowie, Pana Andrzeja Krasę Dyrektora Hali Selgros w Krakowie w towarzystwie Panów Michała Tłustowskiego i Bartłomieja Szostaka.
Obok gości z kraju pojawili się także dyrektorzy i nauczyciele z zaprzyjaźnionych szkół z zagranicy. Szkołę Saint Michel Mont Mercure reprezentowali Dyrektorzy Państwo Laurence Arnaud, Laurent Sorin oraz Sandrine Rose. Z Norymbergii przyjechał do nas Pan Dyrektor Ludwig Englert w towarzystwie Wicedyrektora Pana Murra Horsta. Szkołę w Innsbrucku reprezentował Pan Peter Kojat, a Presov Wicedyrektorzy Państwo Beatrice Blichova i Stefan Halicky. Z Bratysławy dotarli do nas Pani Dyrektor Maria Katrieniakowa w towarzystwie Pana Jana Halabrina. Szkoły krakowskie reprezentowali Dyrektorzy: Pani Dorota Krawczyk z Zespołu Szkół Elektrycznych nr 2, Pan Krzysztof Sekunda z Zespołu Szkół Mechanicznych nr 3, Pan  Andrzej Ptasznik z Zespołu Szkół Gastronomicznych nr 2, Pani Monika Konofalska-Wątek z Zespołu Szkół Przemysłu Spożywczego oraz Pan Andrzej Januszkiewicz i Pani Beata Krupa z Zespołu Szkół Poligraficzno-Medialnych. W takich oto słowach Pani Dyrektor Barbara Brewczyńska powitała zgromadzonych na uroczystości gości:
To dla mnie ogromny zaszczyt móc spotkać się z Państwem na dzisiejszej uroczystości, jaką jest Jubileusz 60-lecia działalności szkoły. Mam bowiem świadomość, że to miejsce, nasza szkoła, to znacząca część życia wszystkich nas tu zebranych. A dzisiejszy dzień jest szczególny. Dzień pełen wspomnień, przeżyć, wzruszeń. I nie są to tylko wspomnienia pierwszego dzwonka, pierwszego miesiąca, pierwszego roku. To również kolejne lata. To wspomnienia wspólnych działań, przedsięwzięć, wspólnych chwil. Mam nadzieję, że dzisiejszy dzień będzie taką uroczystą chwilą pełną refleksji, powrotu do przeszłości, do dobrych wspomnień i połączeniem tej przeszłości z chwilą obecną. Wielu z naszych absolwentów to nauczyciele, wykładowcy wyższych uczelni, osoby pełniące wysokie funkcje, dyrektorzy, prezesi firm i zakładów. I nie ma w tym nic dziwnego. Bo szkoła to nie tylko wyniki egzaminów, statystyki, rankingi, wyniki uzyskiwane na olimpiadach, konkursach. Szkoła to przede wszystkim wszechstronny rozwój młodego człowieka, odkrywanie jego talentów, predyspozycji, pasji, marzeń i planów na przyszłość. To pomoc w wyborze właściwej drogi życiowej i zawodowej, kształtowanie postaw społecznych i obywatelskich.
   Dzisiaj zatem wyrażamy nasze uznanie i wdzięczność dla ówczesnej kadry nauczycielskiej i byłych pracowników szkoły. To właśnie Państwo tworzyli historię szkoły na przestrzeni tych sześćdziesięciu lat i pozostawili cząstkę siebie w jej dorobku. Pragnę wyrazić uznanie dla wysiłku i pracy dyrektorów i nauczycieli, którzy wysoko postawili poprzeczkę nam, swoim następcom. Składam ogromne podziękowanie za przybycie na dzisiejszą uroczystość emerytowanym nauczycielom i pracownikom. Serdecznie Państwu dziękuję.
W dalszej części przemówienia Pani Dyrektor wymieniła inwestycje, które zmieniły oblicze szkoły na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat. Wspomniała o wielofunkcyjnym boisku, wyposażeniu sal w internet, tablice multimedialne, stronie internetowej, gruntownych remontach i doposażeniu sal w profesjonalny sprzęt gastronomiczny, udziale szkoły w projektach i programach, wymianach międzynarodowych, zorganizowanych konkursach, i zdobytych certyfikatach.
Pani Dyrektor podziękowała również za wsparcie ze strony Urzędu Miasta Krakowa, Wydziału Edukacji i sponsorów, przytaczając słowa Jana Pawła II: Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Przemówienie zakończyły te oto słowa: Kończąc moje wystąpienie chciałabym powiedzieć, że na przestrzeni sześćdziesięciu lat zmieniało się niemal wszystko: dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy, uczniowie, metody i formy pracy, formy egzaminów, dokumenty-bo taki był wymóg czasu. Niezmienny pozostał jednak kierunek szkoły. Staramy się dobrze uczyć zawodu, a przez to również i gościnności. Jesteśmy szkołą otwartą na nowe doświadczenia, nowe wyzwania; szkołą, która patrzy w przyszłość, z perspektywy teraźniejszości , nie zapominając nigdy o przeszłości, czego dowodem jest dzisiejsza uroczystość. Powyższe przemówienie otworzyło obchody Jubileuszu 60-lecia istnienia ZSG nr 1, którego istotnym elementem stały się wspomnienia.
Oglądając stare albumy z czarno-białymi i barwnymi fotografiami nie sposób nie zgodzić się ze słowami Zoe Sugg, która powiedziała, że „Zdjęcia pozwalają uchwycić i przeżyć raz jeszcze  szczęśliwe chwile. Niewątpliwie dowodem na to była piękna prezentacja multimedialna ,podczas której z uśmiechem, ale i z rozrzewnieniem, mogliśmy, oglądając fotografie, cofnąć się w czasie, wspomnieć minione zdarzenia, zobaczyć to, co trwa i to, co przeminęło, ale jest trwale zapisane w naszych sercach i pamięci.
Ta wzruszająca chwila wspomnień stała się pięknym preludium do przemówienia Sławomira Pietrzyka-Wiceprzewodniczącego Rady Miasta Krakowa, który w ciepłych słowach wyraził szacunek dla ciężkiej pracy byłych dyrektorów naszej szkoły. Podkreślił, z jak wielkim trudem i poświęceniem najpierw tworzyli od podstaw, a potem wciąż rozbudowywali szkołę, dbając o jej  wszechstronny rozwój. Słowa uznania skierował także do obecnej Pani Dyrektor Barbary Brewczyńskiej, podkreślając , że Zespół Szkół Gastronomicznych nr 1 to obecnie szkoła licząca się na mapie placówek edukacyjnych  Krakowa. W ten sam sposób, odwołując się do historii szkoły, wyraziła się Pani Wanda Brześcińska  życząc w imieniu własnym i Kurator Oświaty Pani Barbary Nowak satysfakcji i zadowolenia z wykonywanej pracy, zaś uczniom indywidualnego rozwoju i realizowania pasji. Życzenia wszechstronnego rozwoju, radości z wykonywanych działań, dalszej owocnej współpracy, sukcesów pedagogicznych i wychowawczych odebraliśmy także z rąk zaproszonych gości, czyli dyrektorów szkół z zagranicy, którzy z wielkim szacunkiem i radością mówili o podejmowanych przez szkołę działaniach, nieustannym rozwoju, mocnych, partnerskich i przyjacielskich relacjach, jednocześnie życząc siły i wytrwałości w realizacji celów i zamierzeń. Oficjalną część jubileuszu pani dyrektor Barbara Brewczyńska zakończyła wręczeniem symbolicznych nagród dla nauczycieli, którzy w ostatnim dziesięcioleciu przysłużyli się do intensywnego rozwoju szkoły. Nagrodzono nauczycieli i pracowników obsługi szkoły zasłużonych w dziedzinach: współpracy ze środowiskiem, rozwoju zawodowego, promowania postaw patriotycznych i obywatelskich, osiągnięć sportowych, udziału w programach unijnych, edukacyjnych i wymianach, działalności opiekuńczo-wychowawczej, działalności internatu
i dbałości o otoczenie szkoły.
Po zakończeniu tej części naszego święta, w programie artystycznym mogliśmy podziwiać uczniów w przedstawieniu ukazującym nam w zabawny sposób szkolną podróż w czasie od lat 20-tych ubiegłego wieku przez lata socrealizmu, aż do współczesności.
Po krótkim spektaklu udaliśmy się do przeobrażonej w elegancką restaurację, sali gimnastycznej, gdzie mogliśmy rozsmakować się w przyrządzonych specjalnie na ten dzień wykwintnych potrawach.

Świadectwem potwierdzającym te słowa stały się przyrządzone z prawdziwą pasją i smakiem przez uczniów naszej szkoły pod czujnym okiem nauczycieli zawodu, potrawy, które znalazły się na jubileuszowym stole.
Menu, zaplanowanego na tę uroczystość nie powstydziłaby się najbardziej elegancka restauracja goszcząca klientelę o wysublimowanym guście i smaku. Żeby więc uniknąć oskarżenia o gołosłowie, prezentujemy opis uroczystego obiadu:
 Zakąska zimna z dziczyzny w trzech odsłonach (schab grillowany sous vide,vol-au-vent z musem, roladka z knelem drobiowym z dodatkiem sałaty i sosu chrzanowego) subtelnie złagodziła głód jednocześnie zaostrzając  apetyt i przygotowując nas na  danie główne. Był nim warkocz z polędwiczki wieprzowej i indyka w sosie pieprzowym w towarzystwie spaghetti marchewkowego, różyczek brokułu, puree ziemniaczanego i sałatki z buraków.
Po daniu głównym przyszedł czas na deser, który zachwycił wszystkich wielbicieli lekkich, delikatnych w smaku i rozpływających się w ustach tortów. Taki był właśnie tort pistacjowy z kremem z zielonej herbaty jaśminowej z nutą limonki.
Oprawą dla tego kulinarnego arcydzieła były zimne przystawki (półmisek mięs, sałatki, sos tatarski) oraz ciasta i ciastka (lukrowane pierniczki, babeczki kajmakowe, orzeszki z kremem russel, szarlotka i keks).                        

  IV

I tak się trudno rozstać...

Wielu z nas z niecierpliwością czekało  także i na kolejny punkt wpisany w obchody jubileuszowe. Były nim spotkania z absolwentami. Zanim jednak dotarliśmy do szkolnej kawiarenki, mogliśmy wstąpić do czytelni, w której z tej okazji zaprezentowano dla gości stare i nowe kroniki szkolne, które wypełnione zdarzeniami i zdjęciami, zachęciły do wspomnień, rozbawiły, wzruszyły i wzbudziły wiele emocji .
Przystosowana do potrzeb jubileuszu jadalnia szkolna przeobraziła się w przytulny lokal, w którym rolę kelnerów przyjęli uczniowie klas drugich. W jednym momencie kawiarenka wypełniła się po brzegi byłymi i obecnymi nauczycielami, uczniami i absolwentami ZSG nr 1. Niczym biblijną wieżę Babel wypełnił ją gwar rozmów i głośnego śmiechu. I choć na zewnątrz panował mrok, był typowy chłodny listopadowy wieczór, to w sali jarzyły się światła, a ich blask rozświetlał twarze zgromadzonych tam osób. Jednym słowem, zrobiło się ciepło i radośnie.
Podczas, gdy jedni toczyli długie rozmowy, wspominali, opowiadali szkolne anegdoty, inni wybrali się do świetlicy, gdzie nasi absolwenci przygotowali niespodziankę w postaci oprawy muzycznej organizując wieczorek taneczny. Z tego zaproszenia skorzystali chętnie zagraniczni goście, którymi zaopiekowali się z prawdziwym zaangażowaniem i wielką przyjemnością Dyrekcja i nauczyciele naszej szkoły.

Epilog

Powiedz mi, to zapomnę. Naucz mnie, to może zapamiętam.
Zaangażuj mnie, to się nauczę.
B.Franklin

Uśmiechy, uściski, powinszowania i ciepłe słowa...Tak oto będziemy pamiętać wydarzenie, w którym przyszło nam wziąć udział. Świętowanie takich uroczystości to wspaniała okazja, by odświeżyć lub zacieśnić relacje z osobami, które są bliskie naszemu sercu. To także okazja, by dowiedzieć się czegoś o innych, poznać ich, a być może zawrzeć nowe znajomości i przyjaźnie. Jednak wszystkie święta muszą się kiedyś skończyć, a wtedy powracamy do szarej, często trudnej rzeczywistości. Co nam wtedy pozostaje? Cóż, nie byłoby świętowania bez codzienności, w którą wpisana jest mozolna praca. Może wykonując tę trudną pracę nauczania i uczenia się trzeba po prostu pamiętać, że ma ona polegać na ciągłym rozwoju. Obecnie nauczyciel współczesny staje przed wielkim wyzwaniem, jakim staje się dla niego...współczesny uczeń. Drogą do sukcesu i kolejnego jubileuszu jest więc połączenie sił, wspólne zaangażowanie w szkolną codzienność, czerpanie z niej radości, ale i uczenie się na błędach i zdobywanie nowych doświadczeń. A wtedy każdy trud się opłaci, będzie „czynieniem dobra” i stanie się źródłem kolejnych wspomnień.

Post scriptum

Nie byłoby tak pięknego jubileuszu, gdyby nie zespołowa praca nauczycieli i uczniów naszej szkoły. Dziękujemy za wspaniałą organizację, oprawę artystyczną, zredagowanie jubileuszowej gazetki, przygotowanie kronik, pełnienie dyżurów, udekorowanie sal i stołów, i oczywiście przygotowanie wspaniałego posiłku, obsługę z nim związaną i wykonanie żmudnych czynności porządkowych.
Życzymy radosnej i spokojnej codzienności w drodze do kolejnego jubileuszu.